wil weer uit de put klimmen
de put
mijn leven in een put
ooit werd ik in een put gegooit
en werd het leven heel zwaar
er was wel een kapote trap waar ik op kon lopen
maar die was heel broos en elke tree die ik betrad
was heel zwaar was ik bijna boven en storte de trap in een keer
in elkaar is sta nu weer beneden in de put en wil eruit
om het licht te betreden naar een mooie weg van het leven
dat het leven weer mooi kan zijn
boven de put staan allemaal mensen die om me geven
mensen die het ook waard vinden dat ik moet vechten voor het leven
ze gooien touwen naar beneden die ik moet vasthouden
en langzaam mezelf omhoog hijs maar het gaat heel voorzichtig
en stapje voor stapjeïk ben er bijna maar heb nog een lange weg te gaan
ik hijs me zelf naar boven het is best zwaar af en toe val ik weer een beetje
naar benenden want de touw doet pijn aan mn handen maar
ik moet het volhouden voor mezelf voor mn toekomst
en dat ik vecht om weer gelukkig te zijn...
mijn leven in een put
ooit werd ik in een put gegooit
en werd het leven heel zwaar
er was wel een kapote trap waar ik op kon lopen
maar die was heel broos en elke tree die ik betrad
was heel zwaar was ik bijna boven en storte de trap in een keer
in elkaar is sta nu weer beneden in de put en wil eruit
om het licht te betreden naar een mooie weg van het leven
dat het leven weer mooi kan zijn
boven de put staan allemaal mensen die om me geven
mensen die het ook waard vinden dat ik moet vechten voor het leven
ze gooien touwen naar beneden die ik moet vasthouden
en langzaam mezelf omhoog hijs maar het gaat heel voorzichtig
en stapje voor stapjeïk ben er bijna maar heb nog een lange weg te gaan
ik hijs me zelf naar boven het is best zwaar af en toe val ik weer een beetje
naar benenden want de touw doet pijn aan mn handen maar
ik moet het volhouden voor mezelf voor mn toekomst
en dat ik vecht om weer gelukkig te zijn...
Reacties op dit gedicht
| Butterfly18: | Vrijdag, april 27, 2012 18:55 |
| heel mooi | |
| Kenneth Rellum: | Maandag, april 02, 2012 12:13 |
| Beeldig geschreven! | |
| Mady: | Zondag, april 01, 2012 19:43 |
| Volhouden meid je raakt je verdriet en angst ooit wel eens kwijt, gelukkig heb je liefdevolle mensen om je heen je slaat je er vast en zeker wel doorheen, sterkte | |
| liesjequilt: | Zondag, april 01, 2012 19:07 |
| hou het touw goed vast, het is de moeite waard. gr. Liesbeth |
|
| fairytale21: | Zondag, april 01, 2012 18:21 |
| deze lange weg is het waard, geloof in jezelf, je kunt het! mooi... |
|
| youkie: | Zondag, april 01, 2012 18:02 |
| blijf er in geloven je raakt echt wel boven liefs |
|
| zomerkind: | Zondag, april 01, 2012 17:45 |
| sterkte meisje! gr eddie |
|
| Fulvipes: | Zondag, april 01, 2012 17:31 |
| houd altijd hoop voor morgen, gr. mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schaduwmeisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2012 | ||
| Thema's: | ||