geen titel
En voordat ik mezelf goed en wel heb be-analyseerd
voordat ik dat ook maar weet heb ik me al weer groen en paars gepiekerd,
zijn woorden ineens niet meer mijn vriend maar mijn allergrootste vijand
omdat ze ooit eens mijn verlangens spraken,
(mijn wensen en mijn vreugd)
en nu mijn grootste angsten en verdriet.
(en al dat andere dat ik mis)
Had ik vorige week nog een nieuwe theorie,
‘leven in het nu’,
heb ik mezelf nu al weer, gefalsificeerd.
voordat ik dat ook maar weet heb ik me al weer groen en paars gepiekerd,
zijn woorden ineens niet meer mijn vriend maar mijn allergrootste vijand
omdat ze ooit eens mijn verlangens spraken,
(mijn wensen en mijn vreugd)
en nu mijn grootste angsten en verdriet.
(en al dat andere dat ik mis)
Had ik vorige week nog een nieuwe theorie,
‘leven in het nu’,
heb ik mezelf nu al weer, gefalsificeerd.
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, juli 18, 2018 14:15 |
| Sterk gedicht met een mooie "ondertoon". Mooi om dit fraais nog terug te lezen Elymare. | |
| SilentVoice: | Zondag, april 01, 2012 20:21 |
| Leuke opbouw, mooi hoe de laatste zin terugslaat op de eerste. :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elymare | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2012 | ||
| Thema's: | ||