de spiegel
Ik kijk in de spiegel, zie niets, alleen licht
Dat weerkaatst in de ogen van een spierwit gezicht
Ze lijkt zo verdrietig, zo in en in triest
Hoe kan ik begrijpen, het pad dat ze kiest
Ik durf niet te kijken, maar kijk haar toch aan
Wat heeft het verleden, met haar gedaan?
Ik denk dat het goed komt, niet nu, maar ooit
En zich weer goed voelt, niet meer terugkijkt, nooit
Ik kijk nog een keer, zucht, en sta op
Loop weg van de spiegel, deur uit, de straat op
Dat meisje, in die spiegel, die voor me staat
Kan iemand me zeggen, waar ze heengaat?
Dat weerkaatst in de ogen van een spierwit gezicht
Ze lijkt zo verdrietig, zo in en in triest
Hoe kan ik begrijpen, het pad dat ze kiest
Ik durf niet te kijken, maar kijk haar toch aan
Wat heeft het verleden, met haar gedaan?
Ik denk dat het goed komt, niet nu, maar ooit
En zich weer goed voelt, niet meer terugkijkt, nooit
Ik kijk nog een keer, zucht, en sta op
Loop weg van de spiegel, deur uit, de straat op
Dat meisje, in die spiegel, die voor me staat
Kan iemand me zeggen, waar ze heengaat?
Reacties op dit gedicht
| Volgjezelf: | Maandag, april 02, 2012 19:08 |
| gevoelig gedicht zeg. mooi om je emoties zo te voelen. echt talent heb je. Niet in alle gedichten kan je zo diep iemand voelen. Echt knap | |
Over dit gedicht
| Auteur: fairytale21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: redactie | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2012 | ||
| Thema's: | ||