marionet
Zet me bij de rode rozen,
Zet me op mijn knieen bij je veld,
Zet me bij je verzwegen praatjes
die je me toch nooit hebt verteld.
Bereid me zoals je het eten doet,
Weet klank uit mij te halen,
uit wat ik nog aan je over had,
Vertel mij aan je verhalen.
Zet me in je oude stoel,
lees s' avonds uit me voor,
en wanneer je me dan los wilt laten,
knip dan gewoon de draden door.
Zet me op mijn knieen bij je veld,
Zet me bij je verzwegen praatjes
die je me toch nooit hebt verteld.
Bereid me zoals je het eten doet,
Weet klank uit mij te halen,
uit wat ik nog aan je over had,
Vertel mij aan je verhalen.
Zet me in je oude stoel,
lees s' avonds uit me voor,
en wanneer je me dan los wilt laten,
knip dan gewoon de draden door.
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Woensdag, april 04, 2012 19:24 |
| Ik heb dit nu een aantal keren gelezen, zeer indringend, dat is geen liefde! gr. Liesbeth |
|
| Antonie: | Woensdag, april 04, 2012 10:42 |
| Indringend Lupa | |
| kelo ami: | Woensdag, april 04, 2012 09:07 |
| ben er stil van geworden.. groetjes. |
|
| windwhisper: | Woensdag, april 04, 2012 07:05 |
| stil gelezen warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lupa | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2012 | ||
| Thema's: | ||