Gedachten.
Gedachten.
Gedachten kan ik
nauwelijks sturen
zij vliegen soms van hot naar her
de concentratie
laat te wensen
en heel mijn willen ligt dan ver.
Een stille week
bepaald bij lijden
ik denk aan Pasen aan de brunch
kinderen en kleinkind’ren
die komen eten
bezig met wat komt. Voel mij een kluns.
Alles bepalen
bij het nu dus
het lukt mij deels, veelal ook niet
ik ruik de lente
wil genieten
van dat wat men nu voor ons ziet.
In tweegesprekken
deze dagen
dan lukt het wel daar bij te zijn
met je gedachten
hoe zou ik mij voelen
alleen, verlaten, ’t hart vol pijn.
Er vaart een tanker
voor mijn ogen
gedachten vliegen daar naar toe
je bent aan ’t dichten
lieve jongen
en al dat springen maakt mij moe.
Of is het juist
de variatie
het vele dat mij boeit , omringt
vanuit een overrijke
schepping
waarvan de veelvoud tot mij zingt.
Gedachten zoeken
naar een rustpunt
dat waarde heeft , blijheid en kracht
zij keren altijd
weer tot U Heer
alsof U dagelijks op mij wacht.
th.
Gedachten kan ik
nauwelijks sturen
zij vliegen soms van hot naar her
de concentratie
laat te wensen
en heel mijn willen ligt dan ver.
Een stille week
bepaald bij lijden
ik denk aan Pasen aan de brunch
kinderen en kleinkind’ren
die komen eten
bezig met wat komt. Voel mij een kluns.
Alles bepalen
bij het nu dus
het lukt mij deels, veelal ook niet
ik ruik de lente
wil genieten
van dat wat men nu voor ons ziet.
In tweegesprekken
deze dagen
dan lukt het wel daar bij te zijn
met je gedachten
hoe zou ik mij voelen
alleen, verlaten, ’t hart vol pijn.
Er vaart een tanker
voor mijn ogen
gedachten vliegen daar naar toe
je bent aan ’t dichten
lieve jongen
en al dat springen maakt mij moe.
Of is het juist
de variatie
het vele dat mij boeit , omringt
vanuit een overrijke
schepping
waarvan de veelvoud tot mij zingt.
Gedachten zoeken
naar een rustpunt
dat waarde heeft , blijheid en kracht
zij keren altijd
weer tot U Heer
alsof U dagelijks op mij wacht.
th.
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Donderdag, februari 22, 2024 23:05 |
| Een te bezig man met wellicht teveel wensen buiten zichzelf? | |
| Hans Winter: | Donderdag, april 05, 2012 00:43 |
| kun je zo naar het verhaal geluisterd en geleefd de nadruk leggen op de weg naar ‘t samen pasen, zou hij dan niet gegund zich er tevens thuis willen weten, daar aan de doe dit geven en schenken om mij te gedenken maaltijd tussen de kleinen zo rein als je ze komen laat. groetje voor goede dagen, hans |
|
| trucker klaas: | Woensdag, april 04, 2012 21:16 |
| er is altijd wat te doen op het noordzeekanaal ;) het rustpunt in de sluis brengt alles weer gelijk :) groet ,klaas |
|
| youkie: | Woensdag, april 04, 2012 17:28 |
| een prachtig schrijven liefs |
|
| karinvangelder: | Woensdag, april 04, 2012 15:24 |
| ik deel je gedachten Teun tegen Pasen is mijn hoofd een warboel. er komt zoveel naar boven. fijne dagen Teun x Karin |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, april 04, 2012 13:14 |
| Ik had eerst een andere reactie staan, maar ook weer weggehaald. Zoek een rustpunt aan het water of zo om je gedachten de vrije loop te laten, ik heb de indruk dat je dat momenteel nodig hebt in deze stille week. Mooi gedicht overigens. Hartelijke groet, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2012 | ||
| Thema's: | ||