In kader van bezuiniging
ten gunste van economie
werd jij ontdaan
van je zorgzame baan
Van je vermogens
moest je leven
Spaargeld verdween
als sneeuw voor de zon
die welvarend scheen
Onmacht en tranen
toonden de parels
van je ziel
Menigeen die dit zag
verdwenen was je lach
Sociale contacten
verdwenen toen jij zei
ik heb niets meer te geven
niemand is daarmee blij
kunnen nog niet omgaan
met emoties in bestaan
Jij zult toch je weg
toch heel all-een
moeten gaan
sneller gezegd
dan gedaan
Gelukkig zijn er vrinden
trouwe beminden
die golven van leven
mochten beleven
de hoop uitspreken
Laten we samen gaan
naar een nieuw bestaan
waarbij wij allen leren
hoe met lach en traan
boosheid on/macht en verdriet
om te kunnen gaan
opdat ieder weer geniet
God is Liefde
Vergeet dit niet