Bedankt.
Ik dacht echt dat zij het was,
dat zij diegene was die mij wel begreep.
Die wist waar naar ik op zoek was,
en mijn falen waste met zeep.
Zij die het water was voor mij,
en zo mijn fouten deed weg spoelen.
Zij die het vuur stookte in mij,
en mij aller dagen goed liet voelen.
Ik ben niet boos op wat gebeurt is,
eerder dankbaar en beetje teleurgesteld misschien.
Dankbaar voor was geweest is,
misschien is dit ook wel wat ik verdien.
Ik begreep het gewoon niet,
helaas ik ben ook maar een mens.
Ik deed haar verdriet,
liefde is nog het enige wat ik voor haar wens.
Ik heb nu ook iemand ontmoet,
voel me er echt super bij.
Positief en zelfverzekerd is hoe ik mij voelen doet,
maakt zij mij super blij.
Toch zit alles met haar nog in mijn achterhoofd,
wil niet weer dezelfde fouten maken.
Ben ik door haar schoonheid verdoofd,
doet zij mijn hart, ziel en geest raken.
Spijt van alles wat is geweest,
heb echt tranen laten rollen.
Was echt een verschrikkelijk beest,
heb ik hoofden doen tollen.
Ik weet nu beter wat ik wel en niet wil,
ben ik haar daar echt dankbaar voor.
Ben eerlijk en open en niet meer zo kill,
dat gedrag wat ik kon er echt niet mee door.
Ik moet haar met rust laten en zal dit ook doen,
wil der helemaal niet tot last zijn.
Leef nu totaal anders als toen,
en eerlijk is eerlijk dit voelt zo fijn.
Nieuwe liefde vond mij via internet,
Zondag ga ik met haar daten.
Lig ik nu zo te denken in bed,
Ik zal je nooit vergeten.
Bedankt voor alles het gaat je goed,
hoop dat god jou reikelijk zal belonen.
Bid ik tot god daarvoor jij gaf mij nieuwe levens moed,
een leven waar ik eerst alleen maar van kon dromen.
Ik ben niet boos op jou meer op mezelf hoe ik tegen je deed,
walg van mijn eigen denken schaam mij voor hoe ik was.
Nu boeit dat leventje wat was mij geen reet,
en als iets ervan terug komt...sorry ik pass.
Nieuw leven is begonnen,
voel mij herboren.
Dank ik god en bid ook voor hen,
die mijn leven vergalden.
Ben ik nu totaal zen,
met in mijn achterhood hoe ik het eerst verknalden.
Heb ik gejankt op een plek waar ik niet thuis hoorden,
bij mensen waar ik me echt aan stoorden.
Krijg ik hulp van psygologen,
omdat ik mezelf jaren heb bedrogen.
Al was mijn gevoel levens echt,
Was ik echt aan je gehecht.
Helaas mocht het niet zo zijn,
maar ben blij dat jij zo sterk was en het wel zag.
Ook al voelde ik mij zo groots, is was zo klein.
dacht dat het aan jou lag.
Maar wat ik niet zag,
was dat het aan mijn denken en manieren lag.
Nu met die lieve meid,
Zal ik zijn zoals ik echt ben.
Want wil haar niet kwijt,
zal ik zijn, zoals ik mezelf echt ken.