va ' va
zelfs al blijft
het stille gevoel overeind
er heel alleen te zijn
toch leg ik ieder jaar
op het wezenloos versteende
een rode roos neer
omdat ik hem
op de ons gekende weg terug
telkens weer welkom mag heten
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, april 06, 2012 21:00 |
| even evenzo versteend welkom wezen waar hij gaarne samengekomen als dat dan mag zich ach waarom niet zo loverlief had gedacht hans |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 06, 2012 16:32 |
| Ik herken het gevoel lieve Tine en leg er een roos naast. Fijne paasdagen Anneke |
|
| roosjerood: | Vrijdag, april 06, 2012 15:24 |
| zo prachtig | |
| Antonie: | Vrijdag, april 06, 2012 11:29 |
| Mooi vers, waarin ik mee kan voelen. vrgr antonie |
|
| windwhisper: | Vrijdag, april 06, 2012 10:37 |
| zo heerlijk dat steeds terug weer vinden, de liefde op je pad, waar je ook gaat of ging warme groet Cobie goede morgen Martine |
|
| zomerkind: | Vrijdag, april 06, 2012 09:41 |
| nou dit gevoel wil ik wel met je delen martine:) liefs eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2012 | ||
| Thema's: | ||