te rotsvast
jarenlang
lag alles
te rotsvast
om er tegenaan
te gaan
tot ik besefte
dat het verliezen
kon verrijken
en eindelijk
ging klieven
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Zaterdag, april 07, 2012 16:25 |
| klieven met een kapmes door de jungle van takken en bladeren:) liefs eddie |
|
| youkie: | Zaterdag, april 07, 2012 15:56 |
| prachtig geschreven liefs |
|
| mopske: | Zaterdag, april 07, 2012 14:54 |
| wat een waarheid meis, ik kan me er helemaal in vinden, liefs,Janny |
|
| windwhisper: | Zaterdag, april 07, 2012 13:35 |
| soms gaat dat inderdaad zo Martine, maar uiteindelijk kun je dan ook weer verder warme groet Cobie met liefs uiteraard |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, april 07, 2012 12:45 |
| ik wens je veel liefde en geluk deze dagen Martine Pasen is en blijft heel bijzonder ! liefs x Karin |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, april 07, 2012 11:57 |
| wat een schrijven |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, april 07, 2012 11:05 |
| Wat jammer van het gekliefd zijn Tine, zo zie je maar, zelfs rotsen kunnen klieven. Toch een fijne Paas gewenst met je kinderen en veel liefs Anneke |
|
| witteroos: | Zaterdag, april 07, 2012 10:47 |
| Mooi beschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2012 | ||
| Thema's: | ||