**Vergeet~me~nietje**
In een wereld van haat en geweld.
Vormloos omringd door staal en beton
groiet een bloemetje
eenzaam en uitgeput.
Hunkerend naar tederheid
uitzichtloos te weachten
tot iemand haar onttrekt
om te groeien in de grond
van de eeuwige liefde.
Vormloos omringd door staal en beton
groiet een bloemetje
eenzaam en uitgeput.
Hunkerend naar tederheid
uitzichtloos te weachten
tot iemand haar onttrekt
om te groeien in de grond
van de eeuwige liefde.
Reacties op dit gedicht
| greetz: | Woensdag, mei 15, 2002 20:36 |
| als de bodem voldoende voeding krijgt zal het bloemje wel opnieuw open bloeien |
|
| margot: | Zondag, mei 12, 2002 16:01 |
| knap heel mooi liefs,margot |
|
| MayadeBij: | Zondag, mei 12, 2002 13:03 |
| Ik had vroeger een hèèle oude Lieve buurman, Dr. Blauw. Het was zo'n byzondere man, arts, schilder, dichter.. We gingen altijd in de tuin vergeetmenietjes tekenen, hij heeft mij altijd bezweerd dat hij als dit bloempje terug zou komen.. Byzonder Mooi gedicht over een byzonder Mooi bloempje! | |
| Jo Aelmans: | Zondag, mei 12, 2002 11:30 |
| Dat is inderdaad een mooie, Bert! Jo. ;o)x |
|
| Susanne X: | Zondag, mei 12, 2002 11:23 |
| Ik laat haar net als Evi mooi staan. | |
| waterval: | Zondag, mei 12, 2002 10:29 |
| een mooie.... | |
| free: | Zondag, mei 12, 2002 10:04 |
| heel mooi...... liefs free ~(O)~ |
|
| Evi: | Zondag, mei 12, 2002 09:28 |
| Prachtig. Ik laat dr mooi staan, zodat ik dr neit vergeet ;). k*s en heel veel liefs Evi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||