die onzekerheid
Ik werd van een prins op een wit paard
Een klein hondje met z'n staart
tussen z'n benen
Oh de ooit gevierde held werd heel even gebeld
en was in een paar seconden verdwenen
Dromen komen, dromen gaan
maar jij blijft bestaan, voor altijd
Dromen komen, dromen gaan
maar jij hebt met mij iets gedaan, voor altijd,
die onzekerheid.
Reacties op dit gedicht
| Jannie: | Woensdag, januari 10, 2001 14:29 |
| ja ik weer, ik vond dit een mooi gedicht,omdat ik zelf ook erg met mijn onzekerheid te maken heb. Ik vond mijzelf hier erg in terug. en het deed me wel wat. Liefs jannie |
|
| Jannie brink: | Dinsdag, november 14, 2000 16:13 |
| Wat een vreselijk mooi gedicht is dit. Ga zo door groeten jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robert van der Hulst | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2000 | ||
| Thema's: | ||