De teugels in mijn handen
~ De teugels in mijn handen ~
De teugels, elke dag weer
heb ik ze in mijn handen,
trek ze aan, leidt ze op weg,
geen ontspannen grip op de teugels
zelfs als ik wil loslaten, leid ik nog
Observeer, verken, en leid
laat het niet verder gaan dan veilig,
geen reactie op de uitdagingen
louter een lach, negerend, veilig
op mijn manier, mijn eigen weg
Ik laat ze niet zomaar los
niet zonder dat vertrouwen,
niet zonder die bevestiging,
bijna altijd in dezelfde handen
onder controle, van mezelf.
Reacties op dit gedicht
| Betty B. Butcher: | Woensdag, april 11, 2012 20:39 |
| Ik versta en begrijp dit gedicht. Rond mij wonen mensen maar ik heb ook veel eigen teugels nodig. Ze zelf in handen nemen! Allemaal zijn we individualisten en ook eenzaam en alleen. Gelukkig bestaan er ook gedichten en ik ben blij dat ik woorden gebruik en ze (soms) juist schrijf. Veel groetjes! | |
| Betty B. Butcher: | Woensdag, april 11, 2012 20:35 |
Over dit gedicht
| Auteur: Lavender* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2012 | ||
| Thema's: | ||