Nooit gedacht dat het zo zou gaan, wat als kleuter nog zo mooi leek is nu nog maar een traan.
Waarom kan het niet gewoon zijn gewoon net als toen? Je was voor mij een vader wrm ben je dit gaan doen?
Het maakt je leven kapot wil je dit dan echt? Is gebruiken dan belangrijker dan je dochter die voor jou liefde Vecht?
Elke keer denk ik terug, terug aan onze tijd. Wist nog van nix was gewoon je kleine meid.
Elke dag voel ik weer die pijn, de dag dat ik je kwijtraakte zo hoorde het niet te zijn.
Ik wil een vader een vader die voor me vecht, in mn dromen had ik dat waren me dromen maar echt .
ik hoor je te haten maar kkan het gewoon niet, achter mijn lach schuilt een traan er is niemand die dat ziet.
Die ene traan is een traan voor jou.. Omdat ondanks alles ik toch heel veel van je hou...