Praatte met gebroken steen
praatte met gebroken steen
stootte tegen glas
dacht de wereld transparanter
dan die in betreden was
vol uitzicht
in een perspectief van jaren
maar de kennis moest ik zelf vergaren
ik liep weg
met stilte om me heen
praatte met gebroken steen
zij hadden de massa’s
zien passeren in hun
steeds opnieuw proberen
tot de eenling overbleef
die zich met de rust kon conformeren
het leven als bestaan hier te gaan leren
wil melker
14/04/2012
Reacties op dit gedicht
| Mady: | Zaterdag, april 14, 2012 09:01 |
| Het leven is zo hard als steen,maar je komt er zeker en vast overheen, liefs | |
| windwhisper: | Zaterdag, april 14, 2012 08:19 |
| hoe groot of klein de steen ook moge zijn, het vergt inspiratie om er van te leren warme groet Cobie goede morgen Wil |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, april 14, 2012 08:10 |
| het vergt een kei ,om de rust te bewaren ;) goedemorgen ,klaas |
|
| youkie: | Zaterdag, april 14, 2012 08:10 |
| goede morgen we hebben hier zoveel te leren fijn weekend liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2012 | ||
| Thema's: | ||