dood gevoel
Ik haat mijn leven,
ik ga het opgeven.
De duisternis heerst in mijn hoofd,
heb mezelf van vele dingen beroofd.
Er is geen reden meer,
ik doe enkel ander mensen zeer.
's Avonds huilen,
voor ruzie's schuilen.
Mezelf snijden,
geen eigen leven meer leiden.
Ik haat wie ik ben,
heb het gevoel dat ik mezelf niet ken.
Is er iemand die om me geeft?
Maakt het voor iemand uit als dit meisje niet meer leeft?
Naar de 49 kg streven,
ik heb echt (niets om)-(geen) leven!
ik ga het opgeven.
De duisternis heerst in mijn hoofd,
heb mezelf van vele dingen beroofd.
Er is geen reden meer,
ik doe enkel ander mensen zeer.
's Avonds huilen,
voor ruzie's schuilen.
Mezelf snijden,
geen eigen leven meer leiden.
Ik haat wie ik ben,
heb het gevoel dat ik mezelf niet ken.
Is er iemand die om me geeft?
Maakt het voor iemand uit als dit meisje niet meer leeft?
Naar de 49 kg streven,
ik heb echt (niets om)-(geen) leven!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ~britt~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2012 | ||
| Thema's: | ||