Sterre (miskraam)
Het geluk was nog pril,
Het besef was er nog maar net..
Zo trots als wij waren,
Mocht de wereld weten,
Dat wij in verwachting waren.
Het werd een grote schrik,
Toen jij het leven verliet.
De klap en de leegte,
Is zo groot.
Je was nog zo klein,
Voor anderen een vrucht.
Voor ons al een kindje.
Hoe klein je nog was,
Voor ons al een mensje!
Een jongen of meisje,
Dat mochten wij helaas niet weten!
Enkele weken in mama’s buik,
Nu al afscheid moeten nemen.
Lieve schat, wij zullen jou nooit vergeten!
Voor ons ben jij ons eerste kindje,
Onze Sterre, papa en mama houden zielsveel van jou!
Het besef was er nog maar net..
Zo trots als wij waren,
Mocht de wereld weten,
Dat wij in verwachting waren.
Het werd een grote schrik,
Toen jij het leven verliet.
De klap en de leegte,
Is zo groot.
Je was nog zo klein,
Voor anderen een vrucht.
Voor ons al een kindje.
Hoe klein je nog was,
Voor ons al een mensje!
Een jongen of meisje,
Dat mochten wij helaas niet weten!
Enkele weken in mama’s buik,
Nu al afscheid moeten nemen.
Lieve schat, wij zullen jou nooit vergeten!
Voor ons ben jij ons eerste kindje,
Onze Sterre, papa en mama houden zielsveel van jou!
Reacties op dit gedicht
| Antonie: | Dinsdag, april 17, 2012 10:37 |
| Zo triest, verwachtingsvol en dan dit.Zelf ook meegemaakt, later een gezonde jongen, dat maakt alles weer goed. Nu eerst de verwerking. Veel sterkte - antonie- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LiveYOurOwnLife | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2012 | ||
| Thema's: | ||