bijna
ik voel dat ik wankel,
ik val nog niet om.
ik kan nog blijven lopen.
maar weet niet hoelang.
en dat maakt mij bang.
ik ga weer vallen.
ik kom weer in de put.
de laatste tree is in zicht.
maar hoop dat ik nog niet zwicht.
ben blij dat ik dit merk.
maar wat doe ik er tegen.
1 ding weet ik wel.
ik moet mijn hoofd legen!!!
ik val nog niet om.
ik kan nog blijven lopen.
maar weet niet hoelang.
en dat maakt mij bang.
ik ga weer vallen.
ik kom weer in de put.
de laatste tree is in zicht.
maar hoop dat ik nog niet zwicht.
ben blij dat ik dit merk.
maar wat doe ik er tegen.
1 ding weet ik wel.
ik moet mijn hoofd legen!!!
Reacties op dit gedicht
| Reinoudt: | Donderdag, april 19, 2012 22:09 |
| Je hoofd legen inderdaad;) Als je teveel aan je hoofd hebt word je geleefd i.p.v. te leven. Misschien is het tijd om er eens een tijdje tussenuit te gaan om energie bij te tanken -tijd voor bezinning-. Mooi, duidelijk en delend geschreven! Succes meis, Ik hoor het van je.. Liefs, Rein |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, april 18, 2012 22:55 |
| dan kun je weer helder denken en moedig je weg vervolgen groet wr |
|
