Mama
Ik wist wel dat het leven niet voor eeuwig was,
Nee ik wist niet wie er eerder ging.
Ik hoopte haar nog langer bij me te hebben,
Om te delen, mijn geluk en verdriet.
De liefde die ik voelde,
De dingen die we samen deden.
Het genot van elk moment,
Maar ook de tranen voor elkaar, dit alles ga ik missen.
Mama jou niet meer zien,
Niet meer horen, ruiken en aanraken.
Daar kan ik met me hoofd niet bij.
Dat je heen gaat dat is een feit, maar hoe lang ik je nog heb dat is onzeker.
En elke dag sta ik daarbij stil.
In mijn gebeden kom je voor want nu nog hoop ik op een wonder.
Dat god ze zal verhoren,
En dat jij wat langer bij ons zal horen.
Maar wanneer je ogen ook voor eeuwig sluiten en waar je ook mag wezen,
Ik zal erbij zijn om jou welterusten te wensen.
Mam weet dat ik van je hou,
Dat je een kei bent van een moeder en als het zover is dat je in harten en gedachten zal leven.