Het gat
Het gat
hoe meer ze groeit
hoe kleiner het wordt
straks is het onzichtbaar
zo gaat het als alles bloeit
de voorbije winter sloeg hard toe
eerst werd alles opgejut
botten schoten zomaar te voorschijn
en dan leek de zon duidelijk moe
de vriezeman zag plots zijn kans
met de regen als misdaad genoot
bevroren ze al wat kon
die twee grepen snel hun kans
de sneeuw maakte het werk af
al wat kon sneuvelen was kandidaat
bloemen en planten als eerste
waterleidingen sprongen, je weet wat dat gaf
zo werd onze haag voorzien van een gat
een dood gevroren deel in het groen
gelukkig is de haag weer in bloei
en zie je dagelijks het kleiner wordend GAT
ela
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Vrijdag, april 20, 2012 12:18 |
| je ziet nog overal verdorde struiken staan als aanklacht tegen de elementen gelukkig had jouw haag slechts een gat :) grtjs wr |
|
| zomerkind: | Vrijdag, april 20, 2012 11:44 |
| jammer anders had de kat erdoor gekund door dat gat:) gr eddie |
|
| Antonie: | Vrijdag, april 20, 2012 11:33 |
| Wooie woorden, mooi gedicht ela. gr -antonie- |
|
| youkie: | Vrijdag, april 20, 2012 10:01 |
| goede morgen gelukkig dat de lente bestaat zodat elk gat toegaat fijne dag |
|
| liesjequilt: | Vrijdag, april 20, 2012 07:54 |
| Ik vind dat je zo prachtig schrijft. complimentjes gr . Liesbeth |
|
| windwhisper: | Vrijdag, april 20, 2012 07:47 |
| ja met de lente groeien de takken en de blaadjes weer aan warme morgengroet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2012 | ||
| Thema's: | ||