Niet morgen
We zijn hier en nu, niet morgen
maar het heden baart me zorgen
je wilt het als geen ander, maar ik wil het even hard
sneller en dieper, maar ik ben verward
door jouw ogen, mijn beste, ze doorboren me leeg
zo leeg dat het vol is, geen uitleg meer
Stilzwijgend verstrengeld, één verlangende seconde
een obsessie, een dwang zelfs, die zich tijden vermomde
een ogenblik, een zucht, bezegeld met een lach
wij zijn hier en nu, wat een zalige nacht
Over dit gedicht
| Auteur: Gray | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2012 | ||
| Thema's: | ||