Opa
U bent nu vredig heengegaan
Nooit meer zal u lachend opstaan
Een laatste maal heeft u zich neergelegd
Het voelt voor ons nog steeds ietwat onecht
Uw afwezigheid is een groot gemis
Wekt een hol gevoel van diepe treurnis
Wij allen zijn nu droevig gestemd
Onze harten leeg en ook beklemd
Maar onze hoofden zijn vol herinneringen
Die zich één voor één naar boven dringen
Aan een lief en zorgzaam man
Een op wie je steunen kan
Alle dingen die wij ooit mee hebben gemaakt
Als een gedachten ketting aan één geschaakt
Nooit meer zal u lachend opstaan
Een laatste maal heeft u zich neergelegd
Het voelt voor ons nog steeds ietwat onecht
Uw afwezigheid is een groot gemis
Wekt een hol gevoel van diepe treurnis
Wij allen zijn nu droevig gestemd
Onze harten leeg en ook beklemd
Maar onze hoofden zijn vol herinneringen
Die zich één voor één naar boven dringen
Aan een lief en zorgzaam man
Een op wie je steunen kan
Alle dingen die wij ooit mee hebben gemaakt
Als een gedachten ketting aan één geschaakt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: MindWriter | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2012 | ||
| Thema's: | ||