Moge men mij vergeven...
Moge men mij vergeven…
Nu de lente mij uitdagend vastzet deze zondag
luister ik naar het ruisen van de zee, het zingen van de meeuwen.
Achter mij spuwt een trein honderden goudzoekers uit,
ik hoor hen juichen omdat ze eindelijk het water bereiken.
Ze lopen elkander voor de voeten, willen vooral de eersten zijn.
Een kind huilt, winkels openen hun deuren,
op de terrassen worden de eerste koffies gulzig uitgedronken.
Deze stad ontwaakt met een afvallende wind die mij doet huiveren.
Foto’s worden genomen, herinneringen geboren
en ergens schrijft een dichter een ode aan het leven.
Maar mijn besluit is genomen, mijn ziel is reeds verkocht.
Ik zal sterven op een zomerdag ergens rond de middag.
De wrange smaak van dit moment schrijf ik toe
aan de constante herhaling van het rapaille die
uitzinnig van vreugde hun intrede doen in dit bestaan.
De pijn die mijn omgeving tentoon spreidt verraad
dat ik geestelijk niet meer in staat ben om hen te omarmen
en in mijn trieste verbeelding zie in de verte een nieuwe trein opdoemen!
Nee, ik heb de mensen nooit liefgehad, ook al voelde het soms anders…
esteban 22 April 2012
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Woensdag, april 25, 2012 16:32 |
| een dijk van een schrijven de laatste zin doet mij diep ademhalen zucht, hoeveel herhaling kan een mens verdragen voel met u mee, :) |
|
| Jacky Van den Berghe: | Maandag, april 23, 2012 02:05 |
| Het is niet altijd gemakkelijk (de) mensen lief te hebben, indien je dat niet kan is het leven inderdaad een ware hel. Het is beter hen lief te hebben al was het maar uit zelfbehoud! Hun onhebbelijkheden erbij nemen, want die hebben wij ook. Dus moet zij ons ook liefhebben om hun en onze gemoedsrust te kunnen behouden! Proberen waard? Liefs, Jacky |
|
| Aran.Luc: | Zondag, april 22, 2012 20:45 |
| graag gelezen, kan t me voorstellen..steletje indringers.. :) maar ze zullen vast niet allemaal zo verschrikkelijk zijn, er zullen vast ook een paar relaxte mensen tussen zitten |
|
| windwhisper: | Zondag, april 22, 2012 19:19 |
| je hebt je eigen stijl en ik lees die graag, want je legt er een sfeer in, die boeiend is en ook nog een ietwat mysterieus, zodat je woorden meegedragen worden, de verdere dag in Goede avond Edteban warme groet Cobie de wind was ook hier en zo ook de zon |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2012 | ||
| Thema's: | ||