Vergaan is het bestaan
voor het geval, de maan
Een orkaan, ontploft en verwoest
De kasteel, het paleis
Ik ben het kwijt
Alles, het leven
Vergeven en vergeten
In dal en blauw
Het laat me koud
Het heeft geen zin
Zwart, wit
Het is de mist
Door dat je het niet meer ziet
en het leven verliet
Nu ik
Schijt aan alles
rood, wit, blauw
Haat er aan
Aangetast en misbruikt
Het enige wat telt is het geluid
Die het gehoor
niet aantast
Maar genegenheid zoekt met een biertje
Een koude, dat dan weer wel
Drink, luister,
hoor de muziek
Dit doet me goed
in deze zee overvloed
Van tranen en pijn
het lichtpunt van de dag
het moment om alles
de zorgen te vergeten
van het bestaan
die heel snel zal vergaan