vergeet-me-nietje,
vergeet-me-nietje,
in een land vol groen,
de zon op mijn bol,
en een ongelooflijk verre weg,
in de verste verte,
was zelfs de horizon verdwenen.
vergeet je me niet,
vroeg ik me af,
ons liedje samen,
tussen zachte dekens.
diep in een nacht
vol, ongeloof.
woel ik me een weg,
tussen slingerende kussen,
voorbij de woorden, die we zachtjes fluisterde,
vergeet-me-nietje,
in een land vol groen.
op de achtergrond ons liedje,
ons liedje van toen...
in een land vol groen,
de zon op mijn bol,
en een ongelooflijk verre weg,
in de verste verte,
was zelfs de horizon verdwenen.
vergeet je me niet,
vroeg ik me af,
ons liedje samen,
tussen zachte dekens.
diep in een nacht
vol, ongeloof.
woel ik me een weg,
tussen slingerende kussen,
voorbij de woorden, die we zachtjes fluisterde,
vergeet-me-nietje,
in een land vol groen.
op de achtergrond ons liedje,
ons liedje van toen...
Reacties op dit gedicht
| : | Zondag, maart 24, 2013 15:03 |
| Mooi Roeltje, ik hou van de manier waarop je met woorden speelt,liefs mam | |
| liesjequilt: | Dinsdag, april 24, 2012 08:24 |
| Vergeet me nietjes komen altijd terug. gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roel van Aerde | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2012 | ||
| Thema's: | ||