Afgewezen
Afgewezen, vernederd, verweten,
je snapt wel hoe het voelt,
al opdat ze het nu zou weten,
wat hier binnenin krioelt.
Niet begrepen, niet ongemeend,
werd ik in een bakje geplaatst,
en is ze zomaar weggebeend,
En sta ik op haar lijstje helemaal laatst.
Nu, verdrietig en genegeerd,
rode ogen en schokkende snikken,
mijn hartje van steen bezeerd,
probeer ik dit allemaal weg te slikken.
je snapt wel hoe het voelt,
al opdat ze het nu zou weten,
wat hier binnenin krioelt.
Niet begrepen, niet ongemeend,
werd ik in een bakje geplaatst,
en is ze zomaar weggebeend,
En sta ik op haar lijstje helemaal laatst.
Nu, verdrietig en genegeerd,
rode ogen en schokkende snikken,
mijn hartje van steen bezeerd,
probeer ik dit allemaal weg te slikken.
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Woensdag, april 25, 2012 21:02 |
| oeps, daar kun je veel verdriet van hebben, gr. Liesbeth |
|
| mucho: | Woensdag, april 25, 2012 20:35 |
| ja, moeilijk zo begint het leven vol obstakels wie kent het niet een grote zakdoek voor jou! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2012 | ||
| Thema's: | ||