Knikkers
De kneukels van mijn jeugd
nog zwart van knikkerstreken
Rouwen om ontvreemde vreugd
nu ze in mijn zakken steken.
Winnen deden ze zeker wel
maar er is ook veel verloren
Maar meer nog dan die knikkerschat
heb ik die tijd gemogen.
De kreukels in mijn huid
waar de tijd is ingetrokken
Krijsen er de heimwee uit
waarin ik ben gaan hokken.
Geen zegetocht of zonnedicht
of andere mooie dingen
Toch ben ik als een kind zo blij
met deze mijmeringen ...
nog zwart van knikkerstreken
Rouwen om ontvreemde vreugd
nu ze in mijn zakken steken.
Winnen deden ze zeker wel
maar er is ook veel verloren
Maar meer nog dan die knikkerschat
heb ik die tijd gemogen.
De kreukels in mijn huid
waar de tijd is ingetrokken
Krijsen er de heimwee uit
waarin ik ben gaan hokken.
Geen zegetocht of zonnedicht
of andere mooie dingen
Toch ben ik als een kind zo blij
met deze mijmeringen ...
Over dit gedicht
| Auteur: falm | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2012 | ||
| Thema's: | ||