Verdwalen
dichterbij dan wat ik al kende
waar je de lente ontspringt
over de grashalmen die de winter rijpt
waar de zwartste nacht je omvat
spelend een licht schaduwend spel
je ogen verdwalen
verhalen
die je nooit vertelde
daar is werkelijkheid
om niet
te kunnen zijn.
Reacties op dit gedicht
| heetgebakertje: | Maandag, juni 04, 2012 08:06 |
| En ik mocht willen dat ik het zo kon... Heel mooi verwoord! |
|
| september: | Dinsdag, mei 01, 2012 18:51 |
| Dank jullie wel voor de mooie complimenten :) liefs | |
| viking-queen: | Maandag, april 30, 2012 22:29 |
| lekker losjes om te lezen ...GR Rimmy | |
| Arendsoog: | Maandag, april 30, 2012 22:26 |
| Prachtig gedicht. Ontroerend zoals een sfeer kan zijn zoals de dag van vandaag, liefs Arendsoog | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2012 | ||
| Thema's: | ||