The last post
The last post
Het hout betokkelend
dicht ik de deur
waardoor je heenging.
Hoe lang heb je hier,
in de deuropening
gestaan?
Tot je deur rot was
tot een stootje
hem versplinterde
en mist je huis binnenkwam?
Waarom zag ik je niet, ik was daar ook
We hadden elkaar nieuwe deuren kunnen timmeren.
Het spijt me. Het spijt me zo.
Dat het enige dat ons verbindt
een deuropening is
Mag ik vanavond even je
even leren kennen
en geloven dat ik je deur dichtte
met trompetgeschal
Het hout betokkelend
dicht ik de deur
waardoor je heenging.
Hoe lang heb je hier,
in de deuropening
gestaan?
Tot je deur rot was
tot een stootje
hem versplinterde
en mist je huis binnenkwam?
Waarom zag ik je niet, ik was daar ook
We hadden elkaar nieuwe deuren kunnen timmeren.
Het spijt me. Het spijt me zo.
Dat het enige dat ons verbindt
een deuropening is
Mag ik vanavond even je
even leren kennen
en geloven dat ik je deur dichtte
met trompetgeschal
Reacties op dit gedicht
| hs: | Donderdag, mei 03, 2012 21:42 |
| Inderdaad erg aangrijpend. | |
| trucker klaas: | Donderdag, mei 03, 2012 12:10 |
| aangrijpend verwoord groet ,klaas |
|
| windwhisper: | Donderdag, mei 03, 2012 06:12 |
| met een brok in mijn keel gelezen liefs Cobie |
|
| Sara Folklore: | Donderdag, mei 03, 2012 01:49 |
| bijzonder van eerste tot laatste |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||