Water en vuur
Uit de manke jager23
Water en vuur
De vogels, behalve als
er onweer dreigde, dan vluchten
ze haastig en schichtig naar hun
nesten, hun onderkomen!
Wij schuilden in over-
groeiingen of maakten holen
in heuvels en bergen. De barre
kou, wij zagen de dieren.
Zij hadden geen kou, de
kou deerde hen niet. Wortels
waren er niet toen alles wit
werd, de dieren hun bloed.
De dieren hun bloed ge-
proefd, zij gaven ons te eten
en daarna gaven hun pelzen
ons de warmte.
Het vuur, af en toe stak
de donder en de bliksem het
aan, niet te doven zover men
kon kijken. Steeds dichterbij.
Het haalde ons in, de
dieren staken ons voorbij, tot
de rivier ons redde. Het stopte
het vuur. Het water.
Water en vuur waren
vijanden, het ene stopte het
ander. Teruggegaan, gaan kijken,
de kippen en de konijnen.
Fasanten en hazen, die
toch niet rapper hadden kunnen
lopen. Geblakerd, bruin gebrand.
Gebraden? Smakelijk.
Ze stonken niet, te eten,
de smaak was goed. Vuur, wij
konden het vlees langer bewaren.
Ongeluk bracht het ons.
Het leven bracht ons wat wij nodig hadden,
wij volgden.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, mei 04, 2012 01:34 |
| Voor Janny Scheibeler de Jonge: Waarvoor ik je bijzonder wil danken, Janny! Wens je een aangenaam weekend toe! Heel hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, mei 04, 2012 01:27 |
| Voor wervelende regenboog3: ... is op dat punt gekomen! Hartelijk groetje, Jacky Met dank, en geniet van het weekend! |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, mei 04, 2012 01:25 |
| Voor wervelende regenboog2: ... op te krijgen. Maar wij moeten blijkbaar eerst de vragen proberen te beantwoorden die wij al aankunnen. Wij moeten groeien door van het ene besef naar het andere te gaan. Maar op een moment kwam er ingeslopen dat men dit besef kon misbruiken om macht over de ander te verwerven. Wat al zoveel tijf heeft mogen nemen zich te ontwikkelen tot vandaag, zodat het tijd wordt dat deze machtswellust een halt wordt toegeroepen. De mens ...0 |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, mei 04, 2012 01:12 |
| Voor wervelende regenboog: Dingen die ons overkomen waarvan we niet weten of kunnen uitmaken waarom ze ons overkomen. Alsof we door iets geleid worden. En als we de signalen niet willen of kunnen zien gebeurt er ons iets, zodat wij verplicht zijn te kijken wat ''het leven'' ons wil bijbrengen. Het lijkt wel duidelijk dat het leven zich wil manifesteren zoals het werkelijk is. Waarom, is misschien nog een tever gestelde vraag om er (nu al) antwoord ... |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, mei 04, 2012 00:59 |
| Voor windwhisper2: ... raadsel. Boeiend om het speculatief (maar toch tot de mogelijkheden behorend) na te gaan. Dank dat je komt lezen! Heel hartelijk, Jacky En, een mooi einde van deze week! |
|
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, mei 04, 2012 00:54 |
| Voor windwhisper: Ben altijd blij met een hart dat openstaat, Cobie. Het probleem van de jagende mens was denkelijk dat hij het vlees niet kon bewaren(enkel tijdens het vriesweer). Later zou hij erop komen het te drogen in de zon, het ene besef brengt het andere voort. Tot het gepekeld kon worden (zout). Uiteraard gingen er van besef naar besef tijden overheen. Hoe de primitieve natuurmens het overleefde in de barheid van toen, is nog steeds een ... |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, mei 03, 2012 15:21 |
| heb dit met veel plezier gelezen | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, mei 03, 2012 11:50 |
| een ontdekkingsreis door te doen en te ervaren vaak door schade en schande.... veel uitvindingen werden gebruikt om te vernietigen en leed te berokkenen door machtswellustelingen en geldwolven... vrolijke vrijdag Jacky :P hgrts wr |
|
| windwhisper: | Donderdag, mei 03, 2012 06:00 |
| ja als mens leerden we overleven, door middel van water en vuur, warme groet Cobie ik neem dit mee de dag door, dat heb je soms met woorden die biet alleen je hoofd, maar ook je hart raken goede morgen Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||