Laatste viooltje - Laatste roos
alleen.. Zie ze daar
z' overleven - Ze treuren
op den Dodenakker
moe - zeer moe de blaren
laten zichzelf vallen
Ze vallen zacht…

Dekens van groen mos
op d' arduinse treden
der vervallen graven
stille stappen knerpen…
ze knerpen in 't grind
schaduwen - donkere jassen
voeten reuzelen in blaren
schuifelen in droeve tred

De overledene nu gewijd
kort… zo kort die Zonnestraal
Grote Barst in de Tijd !
scheurtjes in de mist
herfstdraden... web gedragen
het web is parel-geblust
in de morgendauw

Gespinsel - de wereld sluit
alleen de Geest der Geesten
gaat voor even open
ook het graf van mijn Liefste
gaat even open
ergens ver weg kinderlach
schetterend en schril

Heimwee naar de passie
of het luwe ritme van
Gedeelde uren
van onze Lente toen…
de wierook om je lieve haren
de wierook om je graf
Is verdwenen…..



Laatste viooltje - Laatste roos
Alleen.. Zie ze daar
z' overleven - Ze treuren
Ik overleef - ik treur
ook ik ben
alleen ...

Ja… ik wil !
Jij mijn Leven,
Jij mijn Zonnestraal,
bij jou zijn…
in 't Land van Ooit
Altijd...
Voor Alle Tijd !