Vluchtig...
Vluchtig…
-Laat me-
Zo sprak ze!
Onder de voet gelopen door het grijze van de wereld
herschreef ze woorden tot vale vergezichten,
bewerkte ze met bevende hand de weinige ogenblikken
die haar tot op de rand van krankzinnigheid brachten.
Later tussen twee glazen Château Petrus door
schoof ze de schuld in mijn schoenen,
terwijl ze mij haar minnaar van aan de zee noemde…
esteban 5 Mei 2012
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, december 09, 2014 22:42 |
| Prachtig Esteban. Lees dit bij toeval maar fijn en mooi het te lezen Liefs |
|
| Elinora: | Zaterdag, mei 05, 2012 21:35 |
| Hee Esteban Dankjewel voor je felicitaties..Jij ook van Harte Gefeliciteerd met je verjaardag!! Zijn net thuis van de visite..ja een bijzondere dag om jarig te zijn is het toch wel..en voor mij was het toendertijd na een zware bevalling echt Bevrijdingsdag hoor!! Geniet van deze avond nog, groetjes en tot wederlezens!!! Liefs Lin |
|
| Quicksilver: | Zaterdag, mei 05, 2012 07:45 |
| door Cobie ben ik er achter gekomen dat jij vandaag jarig bent...Van harte Esteban erg mooi diepzinnig schrijven heb een fijne dag lieve groet |
|
| windwhisper: | Zaterdag, mei 05, 2012 05:34 |
| allereerst "van harte" weer een mooi schrijven , dat me stof tot nadenken gaf warme groet Cobie goede morgen |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, mei 05, 2012 01:35 |
| mooi schrijven ;) groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||