ze weet niet wie ik ben
mama,
waarom nou?
mama,
weet dat ik van je houw
MAAR
mama,
Hoe heb jij mij in gedachte?
mama,
dat onschuldige meisje dat glimlachte,
mama,
om dezelfde kleding?
mama,
om dezelfde besteding?
mama,
accepteer je mij zoals ik ben?
mama,
en zoals je me ken
mama,
wist je dat...
mama,
...Ik ben niet jouw,
ik ben een ander...
waarom nou?
mama,
weet dat ik van je houw
MAAR
mama,
Hoe heb jij mij in gedachte?
mama,
dat onschuldige meisje dat glimlachte,
mama,
om dezelfde kleding?
mama,
om dezelfde besteding?
mama,
accepteer je mij zoals ik ben?
mama,
en zoals je me ken
mama,
wist je dat...
mama,
...Ik ben niet jouw,
ik ben een ander...
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, mei 06, 2012 16:19 |
| ieder mens is uniek dus ieder heeft zijn of haar hebbelijkheden en onhebbelijkheden :) |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 06, 2012 16:01 |
| de diepte van niet meer begrijpen is los latende liefde die toch blijft komen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: *PinkTears* | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||