Veel te lang was ik echt blind.
Afgezonderd.
En ik weet niet wat jij vind, maar ik heb je toch bewonderd...
Nooit heb ik echt goed gekeken.
Dat is nu uitgebleken.
Toen ik jou zag...
Voor de eerste keer zag ik weer eens jou lach.
Ik was verloren.
Hopeloos
Niet naar behoren.
Mijn ogen nu geopend, naar jou kijkend en ook Hopend.
Je ziet me stralen.
Nu zal ik nooit meer falen.
Want ik wil jou zien...
De tijd blijft me verbazen..
En aan me voorbij razen.
Blinkte met m'n ogen, de tijd werd nu verbogen.
Ik zag jou staan.. het uur aan me voorbij gaan.
Je bent die ene, Het kan me niets meer schelen.
Wat ze zeggen.
Spreken doen ze maar met mij...
Tevens is mijn tijd voorbij.
Ik zie de stralen....