Een ogenblik van vriendschap
Het gordijn valt
als een laatste groet.
Werpt een schaduw
over aardse ziel.
Terug naar de kern
van oprechtheid.
Een aai over
het koude lijf.
Stenen van verbond
in de vuist geklemd.
Een tafereel dat
tot mildheid stemt.
als een laatste groet.
Werpt een schaduw
over aardse ziel.
Terug naar de kern
van oprechtheid.
Een aai over
het koude lijf.
Stenen van verbond
in de vuist geklemd.
Een tafereel dat
tot mildheid stemt.
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||