Op zout geëtste ramen
Op zout geëtste ramen
schreef wind het waaien neer
in licht gebroken schijnen
het zware westerweer
hield even in en smolt kristallen
in het zilte van zijn kracht
liet in versluiering de mens
blindering na de nacht
ondoorzichtig bleef het leven
dichtbij de zee haar zilt bestaan
droeg de slagen verder
bij de zee vandaan
in het dorp achter de duinen
ligt leven in zoutcadans
gewoon als ieder ander
achter ramen zonder glans
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Zondag, maart 13, 2016 13:18 |
| mooi | |
| Quicksilver: | Zaterdag, mei 12, 2012 18:09 |
| bijzonder mooi verwoord lieve groet heb een goed weekend |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, mei 12, 2012 15:29 |
| zeewindzout op je bril maakt zelfs je aanzien hier aan deze levenswandelrand van verlangen los louter stil groetje, hans |
|
| tooskedeb: | Zaterdag, mei 12, 2012 15:11 |
| Prachtig, graag gelezen. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, mei 12, 2012 11:20 |
| wat mooi!! | |
| Fairouz: | Zaterdag, mei 12, 2012 10:47 |
| wat een mooi schrijven van je anneke. een heerlijk zaterdag gewenst met zon en geen regen lente groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Brands | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||