pomotekst (1)
"De taak van de kunst is heden, chaos in de orde te brengen" (Theodor Adorno)
Giacomo,
nooit heb ik begrepen
waarom jij het glas nam
en het at
nooit heb ik dat
begrepen
tot ook ik
mijn darmen
voelde scheuren
en tot ook ik
het maagdenbloed
proefde
in mijn mond.
Ik las de woorden
die ik schreef, luidop,
en dacht er diep over na,
een belangrijk gedicht:
Dromend keek ik rond in mijn kamertje
en waarom ben ik hier?
Een raadsel, een vraagteken...
Waarom ben ik niet buiten?
De zon schijnt en
de vogeltjes fluiten
en het is niet te koud.
Ik herstel de zielsgrond,
dat is dieper en rijker
en we kijken horizontaal
en niet achter de lijn.
Giacomo,
nooit heb ik begrepen
waarom jij het glas nam
en het at
nooit heb ik dat
begrepen
tot ook ik
mijn darmen
voelde scheuren
en tot ook ik
het maagdenbloed
proefde
in mijn mond.
Ik las de woorden
die ik schreef, luidop,
en dacht er diep over na,
een belangrijk gedicht:
Dromend keek ik rond in mijn kamertje
en waarom ben ik hier?
Een raadsel, een vraagteken...
Waarom ben ik niet buiten?
De zon schijnt en
de vogeltjes fluiten
en het is niet te koud.
Ik herstel de zielsgrond,
dat is dieper en rijker
en we kijken horizontaal
en niet achter de lijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Betty B. Butcher | 
|
|
| Gecontroleerd door: benjamin | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||