langzaam zweef ik
Langzaam zweef ik
in gedachte naar ogen vol verlangen
een passievolle zoektocht
die mijn hart doorkliefde.
geen andere beroert me zoals jij
steeds meer en meer
het besef dat jou woorden mij raken
Je verleidelijke zoete geuren.
jou gezicht steeds in mijn gedachte
langzaam zweef ik in gedachte
naar dat ene moment
je lippen die mij raken
Handen die strelend
mij beroeren en kleuren mijn huid
langzaam zweef ik naar mijn diepste fantasieën.
de passie die ons samen verslind.
kolkende golven overspoelen mijn gedachten.
Telkens opnieuw wil ik me in jou verliezen.
. Het alleen zijn zal ik nooit meer boven jouw verkiezen.
Reacties op dit gedicht
| marian: | Donderdag, mei 24, 2012 15:00 |
| Dit zijn weer prachtige woorden van een prachtige Paul...xxx | |
| O. Jansen: | Dinsdag, mei 15, 2012 17:53 |
| Ik wil dat ook. Mooi geschreven! | |
| windwhisper: | Maandag, mei 14, 2012 14:24 |
| wat een verlangen spreekt er uit jouw woorden, tjonge Chapeau!!! warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||