Verdreven
Een tijdelijk bestaan niet ontsproten
niet gewenst
opgedragen voor een leven
waarvoor het zaad verloren ging
in gewetenloze herinnering
gehaald in flarden afgebroken
uitgekotst naar het vuil der aarde
tussen oude vodden en lege blikken
Denk niet dat wat eens is geweest
ontsnappen kan aan menselijk falen
zoekend zal het confronteren
antwoord vragen op z'n minst
mensionaal het schoonste wonder
uitgespuugd op grond van wetenschap
dat heerschappij geen grenzen heeft
wat heeft een mens nog enigszins aan waarde
Met psychoanalyse en schamper schuldbesef
geevalueerd op grond van vaardigheden
de gruwelverklaring snel getekend
gewikt gewogen met intellect en diepgang
onverschillig met een verschrompeld brein
de vrucht in de kiem gesmoord
maar afgegleden naar een duister oord
zal men eens ontmoeten wat men heeft afgesneden
Het onbewuste wezen vrijgepleit
gedreven door een universeel besluit
jurisprudentie uit het niemandsland
waar vraag en aanbod als seniel verklaard
verstoorde balans,de doffe glans
van wat het eens had moeten worden
een ongelikt en bijna dierlijk uitwerpsel
dat niet mocht lachen niet mocht lopen
niet gewenst
opgedragen voor een leven
waarvoor het zaad verloren ging
in gewetenloze herinnering
gehaald in flarden afgebroken
uitgekotst naar het vuil der aarde
tussen oude vodden en lege blikken
Denk niet dat wat eens is geweest
ontsnappen kan aan menselijk falen
zoekend zal het confronteren
antwoord vragen op z'n minst
mensionaal het schoonste wonder
uitgespuugd op grond van wetenschap
dat heerschappij geen grenzen heeft
wat heeft een mens nog enigszins aan waarde
Met psychoanalyse en schamper schuldbesef
geevalueerd op grond van vaardigheden
de gruwelverklaring snel getekend
gewikt gewogen met intellect en diepgang
onverschillig met een verschrompeld brein
de vrucht in de kiem gesmoord
maar afgegleden naar een duister oord
zal men eens ontmoeten wat men heeft afgesneden
Het onbewuste wezen vrijgepleit
gedreven door een universeel besluit
jurisprudentie uit het niemandsland
waar vraag en aanbod als seniel verklaard
verstoorde balans,de doffe glans
van wat het eens had moeten worden
een ongelikt en bijna dierlijk uitwerpsel
dat niet mocht lachen niet mocht lopen
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, mei 16, 2012 02:36 |
| ''... uitgespuugd op grond van wetenschap dat heerschappij geen grenzen heeft wat heeft een mens nog enigszins aan waarde'' Als men hier niet vedrietig van wordt! Ondanks dat de vreugde in je hart staat te dansen! OOk de gelukkigste mensen van de wereld worden in het nauw gedreven! rachtig Antonie! Beste groet, Jacky |
|
| Elinora: | Dinsdag, mei 15, 2012 15:43 |
| Heftig emotievol schrijven.. groeten Elinora |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, mei 15, 2012 15:23 |
| erg verdrietig, waarom? kan het niet maar begrijpen dat wat niet mocht lachen en niet mocht lopen, niet mocht leven(voeg ik er aan toe) lieve groet |
|
| windwhisper: | Dinsdag, mei 15, 2012 13:47 |
| met tranen in mijn ogen gelezen, soms word ook ik aangeraakt door een tekst, die op mijn huid gaat gloeien warme groet Cobie |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, mei 15, 2012 12:41 |
| 2 x gelezen! | |
| teun hoek: | Dinsdag, mei 15, 2012 11:04 |
| Heftig , zoals een mens heftig beschadigd kan zijn, waar dan ook en onder welke omstandigheden dan ook. Veelal hemel schreiend. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Antonie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||