chaos
stormweer sneert
snijdt met scherpe regenvlagen
stukjes uit mijn ziel
frustratie raast
doorheen gedachten
verlangen verwoest mijn
trouwe betrouwbaarheid
principes smelten weg
onder jouw aanblik
je aanraking ontvlamt
ontbrandt de passie
verschroeit mijn geweten
schuldgevoel een ijspriem
in mijn hart
de honger naar jou
een verboden verslaving
waar ik niet van af wil
gedachten knagen
stukjes uit mijn liefde
dit ben ik niet
zo wil ik niet zijn
en toch
ben ik nooit oprechter ik geweest
dan wanneer ik durf verlangen
naar jouw liefde
en durf dromen
van een ons
snijdt met scherpe regenvlagen
stukjes uit mijn ziel
frustratie raast
doorheen gedachten
verlangen verwoest mijn
trouwe betrouwbaarheid
principes smelten weg
onder jouw aanblik
je aanraking ontvlamt
ontbrandt de passie
verschroeit mijn geweten
schuldgevoel een ijspriem
in mijn hart
de honger naar jou
een verboden verslaving
waar ik niet van af wil
gedachten knagen
stukjes uit mijn liefde
dit ben ik niet
zo wil ik niet zijn
en toch
ben ik nooit oprechter ik geweest
dan wanneer ik durf verlangen
naar jouw liefde
en durf dromen
van een ons
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Dinsdag, mei 15, 2012 14:39 |
| een verboden liefde ? ik hoop het niet voor je ...want het kost alleen maar verdriet en geluk bouwen op het verdriet van een ander ? ....je hebt een goede titel gekozen lente groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zeesce | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||