Donker
Ik zink en zink steeds dieper
Moet vallend verder gaan
Hopend en ook wensend
Dat er mooiere dingen bestaan
Zwijgend keihard schreeuwen
Om aandacht en om hulp
Maar zonder het te merken
Kruip ik terug in mijn schulp
Langzaam ten onder gaan
Met alle pijn en verdriet
Zonder lichtpunt verdergaan?
Nee, sorry, dat kan ik niet
Moet vallend verder gaan
Hopend en ook wensend
Dat er mooiere dingen bestaan
Zwijgend keihard schreeuwen
Om aandacht en om hulp
Maar zonder het te merken
Kruip ik terug in mijn schulp
Langzaam ten onder gaan
Met alle pijn en verdriet
Zonder lichtpunt verdergaan?
Nee, sorry, dat kan ik niet
Reacties op dit gedicht
| Daelemans Joris: | Zondag, mei 12, 2002 17:54 |
| je mag erzeker van ijn dat je nu iets moois hebt gecreeerd... tis een lichtpuntje op zich... groetjes joris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tessiej | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||