Jij maakte het verschil.
Jij was als 2 handen op een buik,
altijd daar, altijd aanwezig.
Veel al samen,
samen lachen, samen praten
samen rot voelen, samen dansen in de regen,
samen, altijd samen.
Totdat er een bij kwam,
die er een probleem van ging maken dat ik je mijn beste noemde.
Omdat ze vond dat iedereen ongeacht hoelang je iemand kent, het woordje beste er niet aan toe moet doen.
Meningen verschilden,
Ruzie ontstond, iedereen overstuur,
ruzie van langere duur.
Door een klein woordje
Mijn beste..
Daarom voortaan,
Mijn beste voor altijd in mijn hart, en mijn hoofd.
Maar nooit meer op papier.
Want op zo'n manier,
Dan hoeft het van mij niet meer.