Als jonge verpleegkundige

Heb jij weleens geweten,
hoe machteloos je je kunt voelen aan bed,
Als een persoon nog in de bloei van zijn leven,
zojuist te horen krijgt dat hij het misschien niet red,

Dat één of andere ziekte zijn leven ontneemt,
van binnenuit zou gaan opvreten,
En alles wat jij zou willen doen,
Hem het moment van de waarheid laten vergeten,

En daar sta je machteloos aan bed,
de arts, net klaar met praten,
Hij loopt weg, naar zijn volgende patiënt,
En de jouwe is in alle staten,

Ogen gevuld met vocht,
kijken wazig voor zich uit,
Er ontsnapt een traan,
nadat hij zijn ogen voor eventjes sluit,

De moed zakt je in de schoenen,
daar sta je dan met je mond vol tanden,
Ineens veranderd alles wat er opgebouwd is,
in plaats van vrienden, zijn we nu vijanden,

Hij kijkt me aan, alsof hij zegt;
"Waarom verdien jij het leven en ik de pijn?"
Het gaat door merg en been omdat hij nu pas inziet,
dat we van dezelfde leeftijd zijn,

Wie ben ik, om bij dit bed te staan,
Om te zeggen wat er nu gebeuren gaat,
Wie ben ik om moed in te spreken,
En te zeggen: Ik ben je steun en toeverlaat,

Ik zal je zeggen wie ik ben,
Ik ben Melanie, en ik ben dan wel 20 jaar,
net afgestudeerd, net klaar.

Noem me een snotaap, onervaren en te jong,
"Met jaren komt de wijsheid",
maar geloof me, ik ben ook een vechter,
Ik zal me vastklemmen in jouw strijd,

Alle processen van verwerking,
ontkenning, depressie en vergeet niet: boosheid voorop,
Ik laat je niet in de steek,
ik til je er weer bovenop,

Soms zal ik serieus zijn,
soms maak ik een grap,
soms zal ik niks doen,
soms breng ik een beetje blijdschap,

Het maakt niet uit, een zuster zal je 100% geven,
En tegen die tijd dat je er weer bovenop bent,
zal je zeggen; Bedankt dat je bij me bent gebleven!!

Geschreven door

melaniiee-e

Reacties op dit gedicht

melaniiee-e vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

melaniiee-e:	Dinsdag, mei 22, 2012 23:23
Wauw, bedankt voor alle mooie woorden ! liefs Melanie

Jacky Van den Berghe:	Maandag, mei 21, 2012 02:24
Enkel maar bewondering voor deze mensen, die tussen haakjes onderwijl ook met hun leven verder moeten. Maar dat beetje geschonken tederheid is de beste zalf die men kan geven! Hoedje af voor al die inzet, Jacky

r.o.o.s:	Zondag, mei 20, 2012 22:58
begrip kan iedereen wel gebruiken al kan een luisterend oor soms wonderen doen ... Ik ben ook werkzaam in de zorgsector! Veel liefs r.o.o.s

r.o.o.s:	Zondag, mei 20, 2012 22:55
Mooi en deze tekst heel zorgvuldig en oprecht door een 20 jarige verpleegkundige neergezet! Niet te geloven schrijnende pakkende verhalen komen naar boven ! Je doet je taak met hart en ziel soms een beetje afstandelijk maar toch heel fragiel ... Bij dit schrijven herken ik deels mijn eigen en vind ik het zelfs waardevol dat er je iemand bijstaat in mindere en moeilijke tijden daarom wens ik je veel succes in je boeiende maar soms harde job met mensen zoals jij erbij met een beetje blijk en begr

wervelende regenboog:	Zondag, mei 20, 2012 20:52
meeleven maar niet meelijden anders ga je er zelf onderdoor succes en sterkte wr

Hans Winter:	Zondag, mei 20, 2012 17:57
wie in dit leed is gebleven, zelfs toen er niets te zeggen bleek, wie van mijn ontzetting niet wegkeek, mij ontdaan geen ontkenning heeft aangepraat, wie toch even ook verscheen toen er niet eens een helpershandeling voorhanden was, ja die liet mij intenser, zelfs een derde sterker bestaan. ja dit is het hart van je vak, hans

trucker klaas:	Zondag, mei 20, 2012 14:28
een prima instelling waar nog veel mensen steun en plezier aan gaan beleven succes ,klaas

~Anne~:	Zondag, mei 20, 2012 14:05
Heel herkenbaar! Ik heb als beginnend verpleegkundige ook vaak voor dit dilemma gestaan, maar gelukkig mogen we samen met de patient deze reis maken en zullen we zelf ook groeien in dit proces! Veel sterkte voor de patient, maar ook voor jezelf! Lieve groetjes

witteroos:	Zondag, mei 20, 2012 11:57
Prachtig mooi gedicht vanuit beide kanten belicht. Hart voor welzijn. Warme groet

windwhisper:	Zondag, mei 20, 2012 10:47
ja, herkenbare situatie, ook ik stond er vaak met een mond vol tanden, maar wel met luisterend oor en helpende handen Ik ben trots op je zuster, je hebt er hart voor warme groet Cobie goede morgen

Over dit gedicht

Auteur: melaniiee-e
Gecontroleerd door: pantarhei
Gepubliceerd op: 20 mei 2012
Thema's: [Verwerking] [Troost] [Werk]