Ken je dat gevoel?
Ken je dat gevoel?
Tranen lopen over je wangen
Als een kraan die open blijft staan
En de knop om het dicht te draaien
Ergens verloren is gegaan.
Ken je dat gevoel?
Je denkt het niet meer aan te kunnen
En het moment waarop je denk dat je hoop gevonden hebt
Trapt een ander het voor je stuk
Waardoor dat onzekere gevoel
Alleen maar erger voor je wordt gemaakt.
Ken je dat gevoel?
Dat je wil opgeven en het niet meer ziet zitten
Je weet niet meer hoe je eruit moeten komen
Je hebt hulp nodig
Maar iedereen die je dierbaar is
Die om je geeft
Lijkt opeens zo onvindbaar te zijn.
Ken je dat gevoel?
Het machteloze en verdrietige gevoel
Waarbij je wacht op een troostende arm om je heen
Maar die wil maar niet komen.
Als je dit gevoel kent
Dan is dit het gevoel van negativiteit en zwaarte
Waar positiviteit de ruimte niet krijgt om te schijnen
En te zeggen tegen jou hoe goed je bent.
Laat dit gevoel je niet breken
Maar juist de kracht geven om door te gaan.
Elke keer als dit gevoel weer opspeelt
Weet dan dat opgeven niet bestaat.
Geloof in je eigen krachten en kunnen
Want jij kunt alles aan.
Je hebt niets te vrezen.
Reacties op dit gedicht
| Autumn2: | Donderdag, mei 24, 2012 13:26 |
| He, dit is nu eens inspirerend geschreven :-), heel hoopgevend, mooi hoor! | |
| zomerkind: | Woensdag, mei 23, 2012 20:19 |
| ja ik ken dat gevoel:) gr eddie |
|
| liesjequilt: | Woensdag, mei 23, 2012 17:22 |
| Mooi geschreven en het is helemaal waar, mensen durven hun emotie ook niet te tonen, terwijl dat helemaal niet erg is, en juist voor velen heel herkenbaar en zullen ze je omarmen. je wordt er alleen maar sterker van gr. Liesbeth |
|
| hs: | Woensdag, mei 23, 2012 11:20 |
| Mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nacht*Vlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||