Jouw lach
jouw lach
ingehaakte vingers
heupen naast elkaar
verbazing over even raken
de tinteling die ik ervaar
ogen die gesluierd
dieper kijken in de ziel
jouw lach die steeds intenser voelt
al sinds ik voor je viel
nog gaan in samen stappen
schaduwen met ons mee
maar als ik je mag kussen
vervloeien zij intiem tot één
wil melker
25/05/2012
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Vrijdag, mei 25, 2012 09:57 |
| de zon heeft je weer tot een subtiel liefdesgedicht geinspireerd :) zonnige vrijdag! liefs wr |
|
| Mady: | Vrijdag, mei 25, 2012 07:58 |
| Dit is een gedicht om bij weg te smelten Wil,en dat zal ze zeker en vast doen als ze het leest, liefs | |
| liesjequilt: | Vrijdag, mei 25, 2012 07:36 |
| ja Wil genieten van wat je hebt. echte leifde. gr. Liesbeth |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, mei 25, 2012 07:10 |
| het eerste kussen werd meestal overschaduwd (uit het licht ) ;) goedemorgen ,klaas |
|
| windwhisper: | Vrijdag, mei 25, 2012 06:43 |
| schitterend en heer;okl, deze liefde die vast en zeker meer dan een zomer duurt warme groet Cobie goede morgen Wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||