Nooit meer alleen
Jouw glimmende huid,
en jouw sprankelende ogen,
waar kom jij weggevlogen?
Je lijkt op een engel,
zwevend door de lucht,
je kijkt opgelucht.
Starend kijk je richting mij,
niks zeggend, alleen maar kijkend,
je bent ver weg, ontoereikend.
Ik kom naar jou toe,
sla mijn armen stevig om je heen
een gevoel van; nooit meer alleen.
en jouw sprankelende ogen,
waar kom jij weggevlogen?
Je lijkt op een engel,
zwevend door de lucht,
je kijkt opgelucht.
Starend kijk je richting mij,
niks zeggend, alleen maar kijkend,
je bent ver weg, ontoereikend.
Ik kom naar jou toe,
sla mijn armen stevig om je heen
een gevoel van; nooit meer alleen.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, mei 29, 2012 14:56 |
| mooi gedicht erg liefdevol en geniet ervan |
|
| Link: | Dinsdag, mei 29, 2012 11:08 |
| Heel mooi geschreven :). | |
Over dit gedicht
| Auteur: chantaaaall | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||