de rok

de rok die is deez dag
mijn inspiratie bron
ik lach
kom luister
wat ik zeg
en glimlach
om het woord
wat ik voor u leg neer
met hier en daar een sneer

de rok die mij omhult vandaag
is wit van kleur en dun van stof
en valt tot op mijn enkels lang
als een gordijn transparant
zwierig elegant

in vroeger tijden
werd mij geleerd
te dragen rokken lang
wilde je zijn bekeerd
niet transparant
vooral niet elegant

het zou een weldaad zijn voor god
door regels en bedachte wetten
een vrouw te zien worden beknot
haar op het juiste spoor te zetten

toen ik uit deze dwaasheid klom
als uit een diepe poel
voelde ik me heel gek en dom
want was dat nu mijn doel

de lange rok werd ingeruild
voor rokjes heel kleurrijk
met bloemen of een streepje
of spijkerbroek soms strak
en ook soms wat wijd

en god
wel die hield stil zijn mond
of dacht ik soms
dat hij zich interesseert
voor smensen klederdracht
hij is wel wijzer denk ik zo
hij heeft genoeg te doen

en wat doet hij dan wel
hij maakt de zieken beter
hij voedt wie hongrig is
hij troost het droeve hart
en hij verheugt zich
over al wat leeft

of
zie ik het nu zo verkeerd
is god er eiglijk wel
want waarom zie ik dan
totaal geen resultaat
van al de troost in droefenis
van al het voedsel wereldwijd
en van de stervende die springt
van t nare doodsbed af

na deze gedachtengang
kom ik weer waar ik begon
de rok die ik nu dragen wil
is mijne inspiratiebron
ik kies nu zelf mijn kleren uit
wat het ook is
een streep of ruit
ja rood of geel of bontgekleurd
het maakt niet uit
god is uitgezeurd
vrijheid is het hoogste goed
wat er te krijgen is zo zoet