Vroeger
wij zeiden elkaar duizend dingen
zonder te spreken
wij waren als een koppel
dat nooit zou breken
maar
toch is het gebeurd..
waardoor mijn dagen nu zijn grijsgekleurd
als ik trug denk aan die grappige tijden
die we nu mijden,
word ik triest..
maar dat is toch normaal
asl je iemand, zoals jij,
uit je leven verliest.
zonder te spreken
wij waren als een koppel
dat nooit zou breken
maar
toch is het gebeurd..
waardoor mijn dagen nu zijn grijsgekleurd
als ik trug denk aan die grappige tijden
die we nu mijden,
word ik triest..
maar dat is toch normaal
asl je iemand, zoals jij,
uit je leven verliest.
Reacties op dit gedicht
| @ fixxer @: | Zaterdag, mei 18, 2002 16:30 |
| jah das normaal ik weet het ook een vriuend van me is overleden maar jah waarschijnlij toch weer anders sterkte.... | |
| sveva: | Vrijdag, mei 17, 2002 21:59 |
| aaaaaammmmmmmaaaaaai!!!!!!!ik heb u gedichten allemaal gelezen kan ni meer dan positief zeggen!xxxxxxx | |
| lootj: | Woensdag, mei 15, 2002 15:53 |
| hmmmz hijs zielug.. wij zeiden elkaar duizend dingen zonder te spreken dies mooi!! nou dr schuilt n talentj in j hoor!! seri t zijn droevige maar mooie gedichtjes |
|
| Ron The Don: | Woensdag, mei 15, 2002 14:14 |
| Je gevoelens mooi verwoord. Ik denk dat iedereen deze gevoelens wel eens heeft meegemaakt. trug= terug??? asl= als??? (word ik triest) Eens zal de zon weer gaan schijnen. Liefs - Ron The Don - |
|
| loveke: | Zondag, mei 12, 2002 20:05 |
| mooi maar triest gedicht, ik weet hoe je je voelt ik heb dat ook meegemaakt. veel sterkte nog. dikke *knuffel* loveke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Unknown | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||