mijn paard, mijn beste vriend
je ogen ooit zo glanzend,
nu uitgeblust.
Ga maar lieverd,
je verdient rust.
Je had zoveel pijn,
en er was geen enkel medicijn.
Mijn hart brak toen ik je lege stal zag,
nooit meer jij, nooit meer jouw glimlach.
Wanneer ik het moeilijk had,
ging ik naar jou waardoor ik mijn zorgen en pijn vergat.
Mijn beste vriend, mijn enigste vriend in die tijd,
ik ben je kwijt.
Maar jij zit voor altijd in mijn hart,
want jij was net zoals ik...
een beetje apart.
nu uitgeblust.
Ga maar lieverd,
je verdient rust.
Je had zoveel pijn,
en er was geen enkel medicijn.
Mijn hart brak toen ik je lege stal zag,
nooit meer jij, nooit meer jouw glimlach.
Wanneer ik het moeilijk had,
ging ik naar jou waardoor ik mijn zorgen en pijn vergat.
Mijn beste vriend, mijn enigste vriend in die tijd,
ik ben je kwijt.
Maar jij zit voor altijd in mijn hart,
want jij was net zoals ik...
een beetje apart.
Reacties op dit gedicht
| Skydancer: | Donderdag, mei 31, 2012 23:42 |
| Wauw. Ik heb mijn paard vorige maand verloren en voor mij voelt het ook zo, een stukje van je ziel kwijt, zal ik maar zeggen. Erg herkenbaar en mooi geschreven, bedankt, Greets, Skydancer. |
|
| marijke13: | Donderdag, mei 31, 2012 19:22 |
| dankjewel :) xxxx Marijke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marijke13 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2012 | ||
| Thema's: | ||