Op mijn eigen manier
mensen om wie ik geef
die heb ik achtergelaten
zal me niks verbazen
als ze me nu haten
hopelijk zullen ze eens begrijpen
dat ik geen andere keuze had
ik alleen op deze manier kon vluchten
uit het shit leven waar ik in zat
ik begrijp hun boosheid en verdriet
maar er is een ding dat dat verzacht
heb het op mijn eigen manier gedaan
en zo mijn missie wel volbracht
sta weer met beide benen op de grond
en kan het leven weer helemaal aan
het verleden eindelijk losgelaten
niets dat mij nu nog tegenhouden kan gaan
die heb ik achtergelaten
zal me niks verbazen
als ze me nu haten
hopelijk zullen ze eens begrijpen
dat ik geen andere keuze had
ik alleen op deze manier kon vluchten
uit het shit leven waar ik in zat
ik begrijp hun boosheid en verdriet
maar er is een ding dat dat verzacht
heb het op mijn eigen manier gedaan
en zo mijn missie wel volbracht
sta weer met beide benen op de grond
en kan het leven weer helemaal aan
het verleden eindelijk losgelaten
niets dat mij nu nog tegenhouden kan gaan
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Zaterdag, juni 02, 2012 19:59 |
| Blijf maar met beide benenen op de grond en laat je niet opjutten. gr. Liesbeth |
|
| mucho: | Zaterdag, juni 02, 2012 18:25 |
| ah mooi doe jij maar je eigen manier het klinkt sterk en met een hart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anonymous-1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||