(on)veiligneid
(on)veiligheid
Veiligheid, ik ken het niet,
altijd het gevoel dat iemand je bespied.
Met de gordijnen dicht kan ik me veilig voelen,
maar dat zal men wel niet, met gelukkig leven bedoelen.
Tis niet dat ik autos of mensen verbeeld,
het is alleen het gevoel dat met me speelt.
Straatvrees of paniek, heb ik niet,
Maar rusten kan ik pas met gordijenn dicht, zodat niemand me ziet.
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Zondag, juni 03, 2012 17:53 |
| ik vind het ook heerlijk ''s avonds onbespied, dat is toch niet erg. juist heerlijk gr. Liesbeth |
|
| semara : | Zondag, juni 03, 2012 16:25 |
| ken het, ik had er straatvrees en paniekaanvallen bij, hyperventilatie en weet ik wat allemaal... het houd een keer op, gelukkig maar =) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Red_Rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2012 | ||
| Thema's: | ||